YÜREĞİMDEN

Karla karışık yağmur gibiyim, gel gitler içindeyim!size Ne ararsan var maşallah!Yürüyorum herkes gibi tek varlığım 📷 !Yorgunum diyen herkes kadar yorgunum durup soluklanmaya ihtiyaç duyacak kadar!Yaşanmışların bir dili olsa da konuşsa; sanki sırtımda sahnelendi bütün bir tarih adeta!Kime ne desem de ayağa kaldırsam acaba?Mesela sözüm geçer mi kapandı kapanacak göz kapaklarıma!O kadar yoruldular ki onlar da; olur da fırsat bulur kapanırlarsa; hiç açılmayacaklar gibi geliyor bana bir daha! Önce güvendiğim dağlara kar yağdı; ardından tuttuğum dallar elimde kaldı! Düşünmüyor muyum sanki, tutup tekrar tırmanmayı! bir öpen yok ki geçsin; izin vermiyor ellerimin yaraları! Dere tepe düz aştı ayaklarım büyüklüğümün masalı hayallerimin ardında! Ama buraya kadar yoruldular onlarda! Hem her masal güzel bitmek zorunda da değil sonra! Bir adım daha demeye yüzünün kalmadığınıda görürmüş insan ayaklarına! Kollarımda çok yoruldular, hep bir şeylere birilerine sarıldılar! Artık onlarda usandılar; altım uçurum olsa da beni dinlemezler artık onlar da bıraktılar! Yorgunum tepeden tırnağa! yor-gu-num diye üstüne basa basa hecelemek isterdim ama, üç heceyi bile söyleyemeyecek kadar yorgun dudaklarımda!