Vadideki kurra zambak Kökü dünyada da olsa Mevtaya çiçek açacak... Kaçak ! Kaçak ! Kaçak ! Kaçak ! Sen ölürsen tavşanından ak Tavşanından...

Bir fasulye çimleniyordu Çiseledikçe yağmur. Koştum vardım ki yanına Anlasın ne nimet olduğunu Sen git yerine! dedi Ayşa Kadın Böyle...

Yakın gözlüğümü yitirdim Yitirince seni kadın- Doğumun ardından Çatladı kapı sanki Öyle uzak bir doğu ki her şey Görünmüyor burnumun...

Kış kışlada kışlar iken Karakuşi bir yazıylan Kışkışlanıp, kışkışlanıp Akkuğulu yazmalarla İne inmez yazılara Elif oldu ne demezsin...

Mitralgözüyle karşı tepelerden Biçtikçe siyah başaklarını gecenin Horull uykularımıza kasteden O tezayaklı eşkıya Suyolcu Memet Pehlivan...

Yalnızlığı sevmiyorum Yalnız kim ola ki Kendim... Kendimin kendini sevmiyorum Kediler hariç... Kahve ocakçısı olacaktım ben Tuttum...

Bu duvarlar bu ağaçlar Bu ağaç Ve bu duvar... Arkadaşın dolmuşuyla gidiyoruz Beykoz'dan doğru Üsküdar... Böyle giderse böyle giderse bu...

Sağ gözü ağladı önce, durduğu yerde, Ne acıdığından, ne de kederinden; Zati ilk düşen damlada Ne insanlar, ne kendisi vardı... Koştular...

Bir yelkenli bayrağı al - - Mor da olabilir - - Almış yaprağına rüzgârı Rumca bir şarkı patlatıyor Denizin gözüne gözüne Mubalâğa lâz...

O bir saksıydı siperde Her sabah sulanırdı hizmetçilerde Yağmuru gördü ya şimdi Aklı orda hep: Dindi Dinmedi O bir saksıydı siperde...

O bir sakız ağacıydı, alelade; Bir gün o yeşil sahile çıktı geldi, O zaman bu zamandır memnun yerinden; Seyreder bulutları, göğü, denizi....

İkindiyin saat beşte Başgardiyan Rıza başta Karalar bastı koğuşa Ikindiyin saat beşte Seyre durduk tantanayı Tutuklayıp sardunyayı...

Daldı gözlerim Denizin o tirşe ve hareli gözlerine Derken Poseydon'la beraber Kaldırıp başlarımızı güneşin Gülkokusu bacaklarına baktık...

Çok oldunuz be serçeler Kapatırım şimdi kapıyı Dedim Dinlemediler beni Ben de kapatmadım kapıyı Varsın dinlemesinler Can Yücel

sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi dilimizde akşamdan kalma bir küfür salonlar piyasalar sanat...

Trabzon hurması ağacına döndüm Tüyüm tüsüm döküldü, yapraksız kaldım Yine de meyvaya duruyorum bu cıbıl halimle Tepeden tırnağa Turuncu...

Butün bu cılgıldaklar Pencerenin ağzına asılı Bütün bu fırıldaklar Bütün bu pervaneler Bütün bu değirmenler Bütün bu uçurtmalar ve...

Ayaklarıyla ezip fıçıya mı bastılar seni Nefti kasnaklı bir fıçıya, Aldırma, kara üzüm ! Sen, o Kırmızı Şarabına doğru İçten içe Harıl...

Dünyamın güzeli martılar Sizden nasıl da yok yere korkmuşum Kaşık Ada’nın orda! Dalın üstüme dalın Vurun beni, urun Denizanası kokan...

Sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar Şan verdiler ortalığa bütün bir sonbahar Mevsim dönüp de yeniden yeşermeğe başlayınca...